Hazreti Âdem ki nesilden nes’le
Bizlerde yâşayan insandır baba.
Darda kalır isen çağır bir sesle
İmkânlar döşeyen insandır baba.

Ne kadar evlâdı olursa olsun
İstemez birinin gül benzi solsun
İster ki dünyaya nâmını salsın
Hepsine âşiyan insandır baba.

Evlat için her dem fedâdır canı
Sevgide hak yemez, hanım bir yanı
Vatan namus için akıtır kanı
Hayatı boşayan insandır baba.

Çalışır çabalar ailesi var
Onları üzmekse onun için ar
Kışın zemheride ısınır onlar
Kendisi üşüyen insandır baba.

Güvenlidir işte baba ocağı
Geçim için arar köşe bucağı
Ana gibi sıcak onun kucağı
Mum gibi ışıyan insandır baba.

Behlül, yaşıyorsa öf bile deme
Onu mutlu eder, bir gülümseme
Biz için yaparken hep muhakeme
Başını kaşıyan insandır baba.

21.03.2021-Mustafa Zincirkıran

(*) Bu şiir, HECE hECE AKSED programında verilen ayak üzerine yazılmıştır.