3
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
644
Okunma
kuş kanadı
bulutların sesi
gökyüzüne atılan bir avuç taş
kendi ölümüm gibi
hem gerçek hem yalan
bir çocuğun oyunu
atlarla geçmek
hayatın üzerinden
kendi ömrüm gibi
bir büyümek derdi
açılan kedi gözleri gibi
korkuyla kaçarken hayat
yağmursuz gök gürlemesi
dertlerimin ta kendisi
neyse ki martılarda aç
gökyüzünü bölüşüyoruz
balıklarla beraber
nasıl da aldatıyor suyun şalkı
sevincim kadar alık hüznümü de
sakladığım güneşi çalmadan benden
gelmekte olan gece
bir avuç gökyüzü atıyorum cebime
Insan yüzleri saklanmadan
oyuncaklar raflara kaldırılmadan
dükkanlar kapanmadan
bir kap umut saklıyorum yarına
kime niyet kime kısmet ola
kendi hayatım gibi
Cevap Yaz