Sessiz bir şarkı.
Bembeyaz sayfalara,
yazdığım her cümlem.
Bazen çığlık çığlığa;
bazende mahsun..
Can nasıl titrer acıdan,
biliyormusun?
Göz nasıl sızlar?
Ve nasıl örtün olur gece?
Bir sürü cevapsız soru;
yığınla düşünce...
Hayır diyorum önce;
sonra boyun eğiyorum,
Kadere...
Susuyorum.
Hem en dipte;
Hem bir yudum suya hasret..
Yine kıyıyorum kelimelere.
Kendime ķüsüyorum...
Çiğ taneleri geliyor aklıma.
Can verenler,
sevdası uğruna...
Ne büyük Aşk’lar yaşanmış
ölümüne !
Bir pınar ki;
içmeye gör o yudumu.
Bulamazsın !
Arama kendini boşuna.
Akıl ermez bu sevdanın işine.
Dinmeyen bir sızı sarar
Ruhunu...
Gülemezsin !
Kabullenirsin yine yokluğunu...
Sabaha giderken vakit;
Dolar bütün sayfalar.
Okur okur dağlarsın yaranı.
Bir kalbi birde yaradan.
Gecenin ortasında,
sesini ’TEK’ duyanı.! ...
Nigâr Güler.
10.03.2018
(Firuze)