2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
383
Okunma
Sicim gibi boşanırken süngülerin üzerine mermiler,
Gökten yağan cehennemin altında kalan Mehmetler,
Bağımsızlık uğruna haykırıyordu;
Çanakkale Geçilmez!
Mahşeri kalabalık ve topla tüfek,
Yok Mehmet de yiyecek ekmek,
Ummadı düşmandan himmet,
Haykırdı göğe,
Çanakkale Geçilmez!
Sarmıştı veba gibi dört yanı düşman,
İlaç yok Mehmet de olsun ki derman!
Kalplerinde sadece iman!
İmandan büyük onlara yoktu derman,
Bağırdı Mehmet, dağa, taşa
Çanakkale Geçilmez!
Ölenler şehit kalanlar gazi,
Kırmızıydı toprağın rengi,
Mehmet’in elinde sevdiğinin resmi,
Evladına vasiyet etti,
Çanakkale Geçilmez!
Çanakkale’de düşman yenildi,
250.000 can o toprağa yığıldı,
Muallimler, talebeler cennette kavuştu,
Seslendiler dünyaya!
Çanakkale Geçilmez!
5.0
100% (7)
Cevap Yaz