Issız bir çölün ortasında yolumu kaybettim,
Karınca yuvaları ve kutup yıldızı ile yön ararken,
Afrika da bir yamyam kabilesinin yanına düştüm.
Şimdi onlarla yemekteyim
Yemek benim, aşçı onlar,
Kara bir tencerenin içerisinde haşlıyorlar beni
Ateşin göğsüme değdiği sıcaklığın her zerresinde cehennemi düşünüyorum,
Yanmak için sahi Afrika’da bir yamyam yemeği mi olmak gerekli?
Bugün Anadolu’dayım, ben yanıyorum, aşçı Anadolulular
Kazanda haşlamıyorlar beni lakin derilerimi çiğniyorlar,
Yamyamlar sahi sadece Afrika’da mı var?
Saçma bir cümle topluluğuna şiir demek şiire hakaret olur,
Ben avım ve bunu bu şekilde yazıyorum,
Ava gitmemiştim fakat avlandım,
Hem de Afrika’da bir yamyam kabilesi tarafından değil,
Evim, barkım, her şeyim, herkes tarafından ben avım,
Tırnaklarım söküldü, prangalar vuruldu, artık sadece
Yaşayan bir ölüyüm...