Musallaya konunca, gezdirdiği endamı
Şam’da içip Halep’te sızamadı bir daha
Acemi sakilere vermeyince selamı
Mahalleli, elinden bezemedi bir daha

Zevale erdiğinde sıra dışı imtihan
Varlığın paydasında olunca dünya yalan
Kesince rızık veren rızkını bu dünyadan
Çapkınlığı severdi, azamadı bir daha

Tıbben aciz kalınca ilk yardım hastanesi
İşe yaramayınca sağlık muayenesi
Görmeyince yüzünü Agora Meyhanesi
Sokaklarda sekizi çizemedi bir daha

Hinliğin şerefine mey içmeyi severdi
Canlıların başına, iş açmayı severdi
İnsanlık kuralına, pas geçmeyi severdi
Rakiplerine kuyu kazamadı bir daha

Perdeyi kapatınca oyunlarının sonu
Misafir eyleyince ahiretin peronu
Alınınca elinden akıllı telefonu
Metresine mesajlar yazamadı bir daha

Çıkarılınca adı halk dilinde mevtaya
Başlayamaz olunca yaşanmamış haftaya
Üzülen Delibal’dı, gelinen son noktaya!
Yönetmenin rolüne, kızamadı bir daha

DELİBAL – Celil ÇINKIR