Sevdamı sarıveren yangınlarında
Aleviyle kavurdu kor beni yarim
Toz dumana karıştım rüzgarlarında
Savrulan küllerimden sor beni yarim

Suretimi görmüyor her iki gözün
Neden dönmez oldu bana gül yüzün
Yalan olmasın artık verdiğin sözün
Gönül penceresinden gör beni yarim

Çiçekler dallarında henüz solmadan
Şu ömrümün miadı sensiz dolmadan
Gel öldür hasretimi sevdam ölmeden
Alıp da yüreğine sar beni yarim

Aşkın ile yeniden tut ellerimi
Sevda ışıklarıyla yak gözlerimi
Kalbine işleyerek bu sözlerimi
Nakış nakış gönlüne ör beni yarim

Yalnızlığın yükünü taşıyorum ben
Ne yapsam sana doğru düşüyorum ben
Buz tutan yüreğimle üşüyorum ben
Kalbindeki güneşe ser beni yarim...

Gülseren MORKAN

DOST KALEMLER

Şiirime değerli katkılarıyla eşlik eden kalem dostlarıma sonsuz teşekkürler.

Hercailer avcıydı, bense hep avdım
Gönül kapılarımdan herkesi savdım
Kardelen yüreğimle tek seni sevdim
Aşk ile harmanlayıp, kar beni yarim
Çiçek çiçek kalbine der beni yarim...kardelen-1


Seni de sevdiğine, pişman edersem
Bir muhabbet anında, yanlış söz dersem
O, sevdiğim kadını, ya kaybedersem
Her gün bu düşünceler, yer beni yarim.........Aşık Lüzumsuz