kahve falından tren rayı çıktı
dedim bu yolculukmudur
uzun yolmu? öte tarafamı
konuşmadığından anlamıştım aslında
vay benim kara talihim
daha çizelgesi bitmemiş hayellerimi
kime bırakacaktım
zamanı kaderle birleştirip iki nara attım
epey geç olmuştu kıvrılıp yattım
rüyamda yine tren rayı
iki el gördüm
biri öteye biri beriye çekiştirdiler beni
buna can dayanırmı bastım çığlığı
biriniz bırakın ayrılacağım ikiye
aslında razıydım kaderime
ruhuma dedimki şimdi kurtarmayacaksan
ne işe yararsın
ne olduysa oldu uyandırdı beni
meğer düşmüşüm yataktan
bacaklar yukarda başım aşağıda
gün ortasına doğru falcıya gittim üst kata
surat bir karış kovmaktan beter oldum
belliki kalıcı değil diyordu
sırf sana inattan yaşayacağım dedim kendime
basamakları üçer beşer indim
en gerçekçi elbiselerimi giydim
valizimi tıkabasa doldurdum
sordum biletçiye en uzun yol hangisi
yüzüme öyle bir bakışı vardı ki
sanki bilet istemedim kurşun döktüm
en arka koltuğu verdi
al git dedi beleş verir gibi
dururmuyum yeterki gitsin uzağa
bie an bile durmam burada


Mustafa Yaman
10 mart 2021