30
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2628
Okunma

büyük virtiyöz FARİD FARJAT ın Gelinciğin Hüznü adlı eserini dinlerken hissetiklerimden dizelere dökülenler
artı hayat muhasebeside dahilll
Virtiyözün parmakları gidip geldikçe keman üzerinde
Yüreğimin her acılı kıvrımında gezinir o yakıcı buse
Yaşlar yanaklardan süzülürken volkan hissinde
Kadere isyanlar, çığlıklar karanlık gecenin her köşesinde
Güneş doğacak gecenin bıraktığı yerden; sakince
Hayat ritmik başlayacak yine her yaşayan yürekte
Ayaklar; işe giden, parka giden, hızlı yürüyen ayaklar ,
Ateşte olsa kalplerde, sevinçte olsa gülüşlerde, gamzelerde .
Şimdi hüznün kollarındayım; kalkarım ama yerimden merak etme,
Göstermedimki sana ben ağlar gözlerimi dünden bugüne.
Beni çocuk neşesi içinde gördün, kucakladın, hep sinende
Virtiyözüm!!!!!!! kimse anlamaz beni nasıl olsa
Sen yine gezdir parmaklarını kemanın tellerinde
Alev Yavuz