Ne çok beklemiştim dün,
Telefonlarım durmadan çalsınlar diye.
Özlemiştim sesini ta uzaklardan,
Bana bu ettiğin eziyet niye.

Kar mı yağdı,orya üşüyor musun,
Telefonlar çaldı aramadın sen.
Haber beklediğimi bilmiyor musun,
Burada dona kaldım, ayrılmadım ben.

Ararsan, duyamam diye yatmadım,
Saçlarım tarumar hiç taramadım,
Şarkılar dinledim tat alamadım,
Neler çektiğimi bir bilebilsen.

Bugünde; gelmedin gönül yatıma,
Belki giremedim senin hattına,
Bin kez çıktım apartmanın en üst katına,
Adını yazmıştım bir silebilsem.

Sabırlı insanım gene beklerim,
Ama bir haber ver, suçum ne benim.
Belki de anlamsız bu sitemlerim,
Beni bu halimde,bir görebilsen.

Hasret mi,sevdamı, özlem mi nedir,
Bir duygu depremi yaşıyorum ben.
Sade bir bağ evi, yeşil bir çemen,
Sen yokken orada bir viranedir.

Ya haber ver, yada çok üzme beni,
Doruk noktasında kaldım sevdanın.
Bir temmuz güneşi doğuyor yine,
Vicdan merhametin, hiç yok mu senin.

Adım Barış senin için yazdım nağmeler,
Değişti mi gündüz olmuş geceler,
Acıya dayanmak kolay mı beyler,
Sahi başka adın yok muydu senin..