İnsanı seversen, Allah da seni sever!
Sen yaşadıkça iki yakan bir araya gelir.
Sayılı ömür miadın bittiğinde,
Adın hayırlı cümlelerle yâd edilir!

İnsanı seversen, cennetlik olursun!
Sevgi ve muhabbetlerle dolarsın!
Sen hayatının günlerini yaşadıkça,
Fikri güzel gönlü güzelleri bulursun.

İnsanı seversen, ahretin olur mamur!
Hiçbir zaman yolların olmaz çamur!
Günahların dökülür birer birer,
Yağarsa üzerine sağnak sağnak yağmur.

İnsanı seversen, dünya işlerin rast gider!
Gönlünde kalmaz husumet ve kin biter!
Gönül bahçelerinde ne kadar çalışırsan çalış,
Tam kıvamında demlenmiş bir çay seni mutlu eder!

İnsanı seversen, gönül pınarların akar berrak!
Gönlün olur her daim şen şakrak!
Sevmeyi şiar edinirsen,
Sen yaşadıkça olmazsın pısırık ve korkak!

İnsanı seversen, uykuların olur şipşirin!
Artar gün be gün gönlündeki güzelliklerin.
Kemlikler, muhacir olur gönlünden!
Bir hoş kuğuldar özgürlük si mgesi güvercinlerin.

İnsanı seversen, mutluluk dolar evin barkın!
Aksamaz hiçbir zaman, güzel döner dünya çarkın.
Bu üç günlük fani dünya hayatında, menzil murat alırsın,
Kalmaz uzakların, olur her daim yakın!

İnsanı seversen, bereketlenir sofrandaki taamların!
Yaman olmaz asla ve asla hal ve ahvalların!
En muhkem gönül köprüleri kurulur,
Alırsın, fikri güzel, gönül güzellerin hayırlı duaların!

İnsanı seversen, yaşlanmazsın kolay kolay!
Gönül sohbetlerin, şad eder insanları, olur olay!
Asumanında olmaz, kap kara bulutlar!
Gönül dünyanı aydınlatır, her yeni doğan ay!

İnsanı seversen, kalmazsın hiçbir zaman darlıkta!
Fakir de yoksul da olsan seyran edersin samanlıkta!
Unutma bu dünya hayatı ahretin tarlasıdır!
Ne ekmiş isen, onu bulursun tarlanda!
10/Mart/2021