Biter sandım yaza yaza bitmedi.
Ömür bitti anlatmaya yetmedi.
Ürettiği geçer akçe etmedi.
Olan yine garibana oluyor.
Savaştepem her geçen gün ölüyor.

Kangren var, sivilceyle meşguller.
Aç karını doyurur mu keşküller ?
Isıtır mı çıplak teni kaşkollar ?
Bozukluklar tüm cepleri deliyor.
Savaştepem her geçen gün ölüyor.

Siyasete aksesuar oldu halk.
Yıllar yılı içten içe doldu halk.
Güneş yemiş çaput gibi soldu halk.
Kurt ağacı içeriden eliyor.
Savaştepem günden güne ölüyor.

Kırk yıl öncesine dönseydi keşke.
Kör talihi bir kez yenseydi keşke.
Umut ışıkları yansaydı keşke.
Lakin karanlık hep bizi buluyor.
Savaştepem günden güne ölüyor.

Umurunda değil artık kimsenin.
Biraz benim, belki de biraz senin.
Ağırına gidiyor be insanın.
Onuncuköy’de bir bozkurt uluyor.
Savaştepem günden güne ölüyor.

(Onuncuköylü) İsmail SIKICIKOĞLU