Çocukluğumu arıyorum
yalın ayak toprakta oynayışımı arıyorum.
Bahçelerden incir şekerkamışı üzüm erik kaysı araklayışımı arıyorum.
Annemden izinsiz denize girişimi
ve annemden elleri öpülesi
dayak yiyişimi arıyorum.
Gece yarılarına kadar
yakan top çelik çomak saklambaç oynayışımı arıyorum.
Çocukluğumuzdaki saflığı temizliği kötüsüzlüğü,
Beyaz yakamı siyah önlüğümü
ilk okul öğretmenimi arıyorum.
Berber çıraklığı yaparken kızsamda
büyüklerimin ’Çelik’ surahiyi al
soğuk su çıkana kadar tulumbayı çek
doldur getir
soğuk su içelim deyişlerini arıyorum.
Ablamın kumbarasından para araklarken
topraktan yapılmış kumbarayı kırıp dayak yiyişimi arıyorum.
Çocukluğumdaki dini ve milli bayramlardaki heyecanımı arıyorum.
Babamın kundura diye bana getirdiği lastik ayakkabılarımı.
Boyuyacam diye mavi yağlı boya ile
boyadığım siyah kunduramı arıyorum.
Evin penceresine oturup
kara tren gelmez ola türküsünü
yüksek sesle söyleyişimi arıyorum.
Okulca pikniğe gittiğimiz Karaduvar da ki kumluğu,
onun bitişiğindeki ormanlığı arıyorum.
Denizin inci mavisi rengini,
Sahilimizin güzelliğini,betonsuzluğu,
Bahçelerimizi,meyve ağaçlarını,organik sebzelerimizi arıyorum.
Babamı arıyorum ablamı arıyorum kardeşimi arıyorum
arkadaşlarımı arıyorum..
Ve en önemlisi siyah beyaz resmleri
o zaman ki güzellikleri sevinci mutluluğu
Uçarı hayatımı arıyorum..
27 Mayıs 2020 Niyazi ÇELİK..