Hasret ile vardım ata yurduma
Harabeye dönmüş, gördüm ağladım
Bu derdi de kattım eski derdime
Bir iken bin oldu derdim ağladım..

İnsanlarda hatır, gönül kalmamış
Meclisleri, muhabbeti kapanmış
Dostluğun yerini çıkarlar almış
Emeğimi sele verdim ağladım..

Ovası, bayırı küsmüş bizlere
Kurumuş gözeler, akmıyor dere
Başım alıp gidem bilmem ki nere?
Bir ören yerinde durdum ağladım..

Türlü kuşlar terk eylemiş yuvayı
Gam, keder bürümüş dağı, ovayı
Viran olmuş şu gönlümün sarayı
Yüzümü dağlara döndüm ağladım..

Sevgiyle parlayan gözlerin hani?
Derde merhem olan sözlerin hani?
Muhabbette çalan sazların hani?
Perişan halime güldüm ağladım..

Yaylamızda güzelleri kalmamış
Yolu hatal olmuş, izler kapanmış ()
Can Hasan’ım sevdiğinden ayrılmış
Elimi dizime vurdum ağladım..

Hasan Erkılıç
Sivrialan köyü,


() Yürümekte zorlanmak, yolun ayrık otları ile kaplanması.