Günün son demlerinde yorgunluk çayını bekliyorum,

Kelamın devranında sukutun tefekkürüne dalıyorum,

Gelen geçende telaşa içinde nefesleneni görüyorum,

Halin fakirliğinde muhabbetin banisini sorguluyorum.



Ezelden ebede dek dirliğin adresi mücerret nefesti,

Ruhun müddetinde zaman kalbe şevk katan zarafetti,

Mazi ibretinde, ecdadın nefeslerinde düşünmek haktı,

Anlamsız teslimiyet, ruhun hürriyeti için acı bühtandı.



Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırına dem vuran ecdattı,

Vuslat ancak sevgiyle bulunan Ummanlara uzanan haktı,

İnsanlıkta adam kemaliyetine erişmek erdemlik sanattı,

Aşk ruhun ikliminde kanatlanmayı bekleyen bir hakikatti.



Kime ne diyeyim, kendi halimi düşündükçe birim fakirim,

Liyakat konusunda sefilliğin kadrinde nefeslenen biriyim,

Hizmet için amadeyim hedefime azimliyim zevki neyleyim,

Niyaz için seferber olan bencileyim rızanın takibinde erim.



Telakkiler vuzuhatında tesadüfler yarıştadır nesi haktır,

Keşkeler de bir kıdem oldaydı sultanlar çok daha aptaldır,

Akidede tercihler kulun kaideli nizamı olan bir hakikattir,

Hesapsızlık sanatın en hazin türbülansı olan ne ahmaklıktır.



Gönlün düşmesi heveslerin bestelenmesinde hazzı sürurdur,

Lakin denklikteki ahenk nitelikli insan için ancak kurtuluştur,

Varlığın ikmalinde fakirin hakkı vardır öteleyenler vefasızdır,

Ömrün nihayetinde haşyetiyle nefisleri bekleyen hak mizandır.



Vefa iyiliğin kefaletinde ulviyete uzanan yekpare maslahattır,

Edebin toprağında bereketin hikmeti manasında aşkı sevdadır,

İnsan kulluğu çerçevesinde, tevazuunun güzelliğinde salınandır,

Hak yolunca nefeslerin külfetini solumak ancak ihlaslı takvadır.



Nihayet epeydir beklediğim yorgunluk çayım bereketiyle geldi,

Garson arkadaş serencamında gözlediğim hazin bir duruş vardı,

Belki sormak haktı lakin muhabbet için zaman hayretle yaklaştı,

Kalbimden geçirdiğim niyazlar onun habersizliğine koklanacaktı.





Mustafa Cilasun