Hayallerim sustu, gönlüm dünyaya küstü.
Umutlarım tükendi, durgunum büsbütün.
Anıların yüreğimi, canımı yakıyor sevdalım.
Bugün bir deli Mart’ın tipisi, boranıyım ben.
Bugün gözlerim sustu, yüreğim ağlıyor.

Hani? kapanmış, kabuk bağlamıştı yaralarım.
Meğer benim yaralarım, gizli yaraymış meğer.
Ey canım, cananım canımın içi kara sevdalım.
Ümitlerim, beni büsbütün terk etti gitti hayale.
Kutuplarda mı? bilmem senin yüreğin vefasız.
Isıtmıyor, ısıtamıyor yüreğini sıcacık yüreğim.
Bugün küskünüm, üzgünüm sevdalara bir ömür.
Seninle, ne hayaller beslemiştik, ucu açılmamış.
Gönül sarayımızda güller açılacaktı, koklanılmamış.
Oysa seninle ne senaryolar yazmıştık, yaşanılmamış.
Şeyda bülbüller ötecekti, gönül sarayımızda.
Rüzgâr, dalgalandıracaktı, saçlarımızı efil efil.
Bugün yine bir hayalin müebbet mahkumuyum.
Dar bir pencereden dünyaya sabır dileniyorum.
Yüreğim yorgun, bu dilim suskun ve ben üzgünüm.
Bakma bana, ben ne söylediği bilemiyorum.
Yürek kanayınca besbelli akıl suspus oluyor.
Mutluluk bize misafir olmadı, yolun açık olsun.
Yüreğin gibi, yüzünde gülsün daima hoşçakal
07.03.2021 Muammer KARS