GÜL YATAK
Gül kokusundan geçilmeyen mis odanın
Yatağını yediveren katmer güllerle, bu denli
Çılgınca donatan hangimizdi? Usumda yok ama
Ne fark eder ki; doyumsuz bir hazzın mutluluğunda,
Yaşamın renkleriyle, özümüzü çoğaltma büyüsü aşk
Güzelim bahar, açan tomurcuklar, oynaşan ışıltılarla
Güller içinde, gül kokusuna kesen odanın gül yatağı…

Odanın loş ışığını sevgilerken dolunay ışığı
Nasıl da perde arasından sızarak öptü ikimizi,
Bedenlerimize yaldızlar taşırken Mars’tan.
Bu gece uzamında uyanıktı göğün maviliği
Yıldızları indirip saçlarıma taç yapışın, gecenin gizi
Senle ben konuğuyduk gecenin, güneşi uyutan
Ten ten aşkı nakışlayan, bu gecenin gül yatağı…

Dudak yangınlarından yükselen ipeksi sessizlikte:
“Asla uyanmasın bu gül kokulu gece, baygınlığıyla
Tutkuyla, sevginin kaynağından akan tüm sözcüklerle
Çağlar ötesi yeşeren aşk, sevda masalı gibi eşsizlikte
G/sözlerin ekip biçtiği, imbikten dem dem süzdüğü
Geceye yükselen bu amansız gül kokusu çılgınlığı,
Asla eksilmesin, hiç bitmesin mutluluğu gecelerin”

Coşkuların kanadında, gönüller saçarken ıtırlarını
Sevda inceliği, sevgiyi mühürleyen aşk kutsallığı,
Varken, niçin erteleyelim yaşamın yüceliklerini
Doğanın hazla sunduğu her şey paylaşım değil mi?
Sulara renk katan bitkiler, hayvan hareketlilikleri,
Gökyüzüne adını yazdıran kuşların görüntüleri,
Ağaçlardaki meyvelerin acımsı halden tatlıya varışı…

Yaşamın acısı, tatlısı, hüznü, sevinci, bize hediye
En güzel türküleri zamanın ruhuna yazmalı insan
Gecenin gündüze dönüşü, güneş sarısıyla ve
Gün akarken güneşin teslimiyeti kızıl ufuklara
Hep gel-git örgüsünde, değişimin mor sesinde
Durum böyleyken kendimizi ertelemek niye!
Duygularımıza borçlu kalmadan haydi aşka…

Gül kokusunda ruhu teslim alan mis odanın
Yatağını yediveren katmer güllerle bu denli
Çılgınca donatan hangimizdi? Usumda yok ama
Ne fark eder ki; yaşanan böyle gecelere adansın,
Gül damlası buğusundaki süzülüşlere adansın
Ömrü tamamlayacak güncelerin anılarında
S/gözler erirken ah, nelere kadirsin Gül Yatak…

GÜLŞEN ŞENDERİN