Ben razıydım uzaktan, seni sevmelerime
Gitme kal bu şehirde, dur dedim dinlemedin
Sevdanla beslediğim, çilekeş kalbim var ya
Yıkılmaz kale gibi, sur dedim dinlemedin

Ruhumun deryasına, senle dalmış gibiyim
Gözlerinden bir can ver, sensiz ölmüş gibiyim
Zamanın hükmü kayıp, donup kalmış gibiyim
Saatleri kalbime, kur dedim dinlemedin

Seni gördüğüm anda, aşk selinde kayboldum
Beni bende unutup, sende yaşıyor oldum
Duy artık feryadımı, çığlığımda boğuldum
Sevgimi yüreğine, kar dedim dinlemedin

Taşıdıkça can nakdin, o muhteşem cüsseni.
Yanında gölgen olup, hiç bırakmasam seni
Vuslatım olmasanda, kollarınla sen beni
Ömründe bir kez olsun, sar dedim dinlemedin

Tadı yok şarkıların, türkülerin tadı yok
Neden duygularımın, sende konmuş adı yok
Ne yazık ki aşkımın, anladım miladı yok
Bu dünya bana sensiz, dar dedim dinlemedin

Menzile koydum seni, her anımda düşündüm
Gönlü seferber ettim, yüreğine taşındım
Belkide sana göre, gerçek değil ’düşündüm
Kalbimdeki yerini, gör dedim dinlemedin

Gülseren MORKAN