hey gidinin
yalan dünyası
soluksuz kalır dibi
ölü ozanın şiiri gibi

ve geceler uzar ya
hasretin dorukları a/yaz
kıvılcımlaşır sahte bakışlar
umudun gözü kör sevdası sağır
kırılır kalem hecelerin yükü ağır
umarsız şiirler gibi daha demincek

ve yılların boyu uzar azar yılanlar
seneye giyilsin diye o dar yalanlar

her mevsim
dökülür yapraklar
saçlarıma yıldızlar
dönendikçe sarılmaya uzananlar
yoksunluğa çiçek açmaz baharlar

ben değildim
bilemedim
sen bi şiir yazdın ya
yıldızlar sökün etti göğün yüzünde

ben değildim
bilemezdim
bilseydim bir dağ dilinde
üstüme çökmezdi şiir elin gözünde

bile göre yıkarlar dünyamı
gökyüzünü yararlar
maviyi kırarlar
aşkı vururlar
o duvarlar
kan akışı
yağmurlar
oyy dağlar...

oysa
kaç türlüsünü bilirim
gülmenin ve güldürmenin
umutlanmanın mutlanmanın
sırf seninle bir anlamı olan dünyamın

biliyorum çoktan kırkı çıktı sözlerimin
kılcal damarlarına kan doldu gözlerimin

soluksuz otuz yıl göç eyledik acıya
ve en acıyan yeri kalbiyse insanın


bak kanar kalbimin o narin yeri
derine en derine girdikçe zehri...