MERDİVEN
Sabık bir İstanbul ertesi
Etraf ulu orta meczup
Tepeden tırnağa yalnızlık kokuyor
Üstelik her biri sansürlü
Yine de biri diğerine gebe...
Tek bir lahzada,
Gülmekle ağlama fasılası.
Öylece bakıyorum şu meczup hallere
Eşeledikçe önümü arkamı,
Şu meşhur kırmızı gözlüğüm.
Daha da bir kayboluyor.
Neyse diyorum neyse,
Zaten eski cakası kalmadı.
Bırak eşinmeyi.
Derken koridorun sonu gelmiş.
İşin yoksa merdiven tırman şimdi
Pardon, afedersiniz!
Hangi katın cıkmazında
Asılı kaldı kirli çarşafınız?
Tuttum, yakaladım ben!
Merak buyurmayınız.
Cocukluğumla iki ucundan
Karşılıklı tuttuk.
Şöyle caprazına caprazına
O bir uçtan, ben bir uçtan
Çekeliyoruz nicedir.
Yakinen katladık.
Yerse ütüleyiniz!
Zira çocukluğum sıcaklığa karşı
Dişlerini sıka sıka cizzzz diyor!
Acıya karşı majör travma...
Ahh! Lütfen,
Önden siz buyurunuz,
Daha afilli bir merdiven var önümüzde
Birlikte tırmanacagız...
Sensinemsin