BİR ÖLÜDEN MEKTUPLAR- 2 (KIZIMA)




Güzel kızım
Canımın içi
Önce oku
Sonra babanı yargıla.
Şunu bil ki sana olan sevgim
Her gün katlanarak arttı.
En son arzum seni görmek ti.
Gördüm.
Gördüm ki:
Seni kalbimde kimsenin ulaşamayacağı,
bir yere yerleştirmişim.
Bu güne kadar özelimdin
Hep özelim olarak kalacaksın.
Güzel kızım.
Hep iyi şeylerin olduğu,
bir dünyada yaşamıyoruz.
Hiç ummadığın bir haberle,
yüz yüze kalabiliyorsun.
Babanda olduğu gibi.
Bu satırların yazıldığı yer
bir hastane odası.
Yarın ameliyata girecek,
bir hastaya ev sahipliği yapıyor.
Bu satırları okuyorsan,
Bil ki kızım yaşama savaşından,
yenik çıktım.
Bilinmeze doğru ilk adımlarımı,
atmaya başlamış olacağım.
Bundan sonra babanı sen taşıyacaksın,
yüreğinde.
Lal’im
Sakın arkamdan göz yaşı dökme,
şunu bil yeter yalnız değilsin.
hep senin yanında seninle beraber.
Hakkını helal et kızım.
Baban Hasan Cevat Kartal’dan,
Kızı KARABÖCEĞİ’ne


Tuğrul Ahmet Pekel
05-06-2006-Pazartesi