Ân...
Hevesler içimde sudur kaynayan, Ân gelir ve buhar olur da kaçar. Kavuşmak bir gizli yara kanayan, Her vuslat hasrete kapılar açar.
Gözlerim sonsuza arzulu fezâ, Ve ihtar! Bir avuç toprakla ezâ, Verilse ölmeden ölüme cezâ, Ânsızın bir hicrân visâle uçar...
|
Dostlukla