Omurgasızlar, semizotu gibi çoğaltıkça çoğalıyorsa,
Fikri güzel, gönlü güzel itibarlı insanlar, hor ve hakir görülüyorsa,
Doğru konuşanlar, yedi köyden kovuluyorsa,
Rahmani güzellikleri, gönlünde barındıranlar, çar naçar oluyorsa,
İnsan gibi insan olanların hararetleri, artıkça artıyorsa,
Emri-bil maaruf nehyi-anil münker yapılmıyorsa,
Namuslar payimal oluyorsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!

Gönüller, kin, nefret, husumet ve adavet duygularıyla, doluyorsa,
“Reb bana hep bana” diyenler başkasına yaşam hakkı vermiyorsa,
Çizgisi belli olanlar, menzil murat almıyorsa,
Bilim yuvalarında bilim adamları film yapıyorsa,
Birbirinden güzel nimetler artıkça, şükredilmiyorsa,
Anlattıklarını sosyal hayatta, bire bir yaşayanlar, sevilmiyorsa,
Güzel ile çirkin, iyi ile kötü, hak ile batıl, helal ile haram fark edilmiyorsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!

Vicdan ve merhamet yoksunu zalimler, saygı ve hürmet görüyorsa,
Akrabalıklar ve dostluklar, pamuk ipliğine bağlanmışsa,
Mürekkep yalamamış insanlar, önemli makamları işgal etmişse,
Gönül mangallarının kor ateşleri, sönmüşse,
Sevmek ve sevilmek fiilleri, içeriğini kaybetmişse,
Vakarlı aslanların otağına, kurnaz tilkiler oturmuşsa,
Neşe ve üzüntüler Allah rızası için paylaşılmıyorsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!

Muhammedi gül ağaçlarına, baykuşlar konmuşsa,
Gönlün berrak pınarları, boşu boşuna bulandırılmışsa,
Cezalandırılması gerekenler, elini kolunu, sallaya, sallaya orada burada dolaşıyorsa,
Evin direği olan baba ile anne, çocukları tarafından dışlanmışsa,
İçi dolu saygı ve sevgiler bitmişse,
İnsanı cennetlik eden Ahde vefalılık ve sadakat, kalmamışsa,
Birbirinden güzel taamların, tadı tuzu kaçmışsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!

Rahmani mutluluklar, şatır bir güvercin misali, yuvasından uçmuşsa,
Gönül kapılarına, paslı kilitler vurulmuşsa,
En şatafatlı saraylarda bile, insanlar can sıkıntısınıdan çatlıyorsa,
Rahmet bulutları, yağmurları sağnak sağnak yağdırmıyorsa,
İnsanlar, akıllarını hayırlı işlerde, kullanmıyorsa,
İnsan insana, faydalı olmak için, çaba ve gayret sarfetmiyorsa,
Canlı mahlûkatın en şereflisi olan insan, insanlığını unutuyorsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!

Bu üç günlük fani dünya menfaati için, insan insanı mahirce kandırıyorsa,
Yapılması gerekenler, gerektiği zaman, gerektiği gibi yapılmıyorsa,
İnsan insanı, Allah için sevip, Allah için buğuz etmiyorsa,
Bu yalancı cennet ülkemin, kadri kıymeti bilinmiyorsa,
Sofralarımızın tadı tuzu ve bereketi yoksa,
Karnı tok olanlar açların halinden anlamıyorsa,
Sevgi bahçelerinde, sevgililer el, ele, kol, kola kumrular gibi dolaşmıyorsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!

İnsan insanı, canından bezdiriyor, hayata küstürüyorsa,
Rahvan atlar binicisini hedefe ulaştırmıyorsa,
Uzaklar yakın olmuyorsa,
Dostum dediklerin seni, yarı yolda koyuyorsa,
Uzun kış gecelerinde, insan tek başına saatlerce yalnız oturuyorsa,
İnsanı cennetlik eden, maddi manevi değerler, yaşanmıyorsa,
Çok kolay olduğu halde gönüllere girilmiyorsa,
Ben nasıl kara kara düşünmem!
22-23/ Şubat/ 2021