Yarım kalsın,
Yarımşardan iki olsun her şey.
Öylece bırakmalı Tanrı,
gökyüzünü
yeryüzünü.
Düşlemek de mi yasak?

Dedim diye olmasın,
olsun,
olsun.

Masallarda Kafdağı.
Bir dudağı yerde devin,
göktedir diğer dudağı.

Üç elma düşmedi mi gökten?
Kızakları;
çektirmedi mi geyiklere Noel baba,
Demre’ den gökyüzüne? .

Labirent düşlerde hep ellerinki mi olmalı,
hani?
Hani nerede bizimkisi?

İki ışık var gökte,
yarımşardan iki ay.
İki parçalı ışığından,
düşmez mi gönlümüze
ikişer birer yarım yay.
Ay güzelliğe bak;
ay, ay, ay!
Biri salt kadın olsun,
biri bay.

Ayrı olsun günleri,
güneşleri ayrı
ayları ayrı.
Ne dünler kalsın,
ne de bu günleri.

Zaman o ki usanıldıysa birinden;
yolculuk,
diğerine.

Barışıklar birindeyse,
dargınlar / diğerine.

Sevenler ayrı olsun,
sevmeyenler bir diğerinde..

Değil mi ki;
yaranılmadı hiçbirine,
olmaz olsun buralar deyin,
varsıl yolculuk;
var ise öbür tarafa deyin
Sevin.
Gücendirmeyin...

1 aralık 2007 Denizli

Mehmet Necip Özmen
Kayıt Tarihi : 16.12.2007