//
.
.
.

dili,
derisi,
rengi yoktur aklın
akıl ki, fikrin yegane gölgesidir
güne, güneşe uzanan salkım, saçaklı en kısa hikayesidir...

/

ölüm
yoktur,
yoktur ölüm aslında
kanadıkça, kanatlandıkça harfler
doğar sancısında anlam, şekil alır, yeşillenir kelimeler

ağla,
asla utanma
korkma ağlamaktan
ağladıkça güneş açar karanlık ve
ok misali yaylanır aklın esaretinden, mayalanır fikrin

dilin,
dudağın,
ağzın, kurağın az biraz
kasırga da olsa birazdan da çok aşk ol,
aşk ol inadına suyuna, huyuna cemreleşen habitatında

dünü.
güne sarıp,
sarmalayıp sokamazsan
yanın soluna, yarınlarının soluğuna
söylemediklerin olur tek, tek söylediklerin boylu boyuna

en
kutsal
öğretendir kalbimiz
vicdanımız ki bizlerle daimi hasbıhal
kulak ver, verdiğin kıvamda duymakla kalmaz anlarsın da

nedir,
nedir ki hayat...
ışığına üşüyen ateş böceği mi,
yoksa gün batımıyla süpürülen gölgeler mi
istesen de uyandıramazsın uyuyor gibi yapanı, yatanı

sahi,
nedir hayat...
hayat, ağlarken doğduğunda
sana çiçek açabiliyorsa yaşamaktır, gülerken
öldüğünde çisillenebiliyorsa toprağına layıkıyla ölmektir...

/

dili,
derisi,
rengi yoktur aklın
akıl ki, fikrin yegane gölgesidir
güne, güneşe uzanan dallı, budaklı en uzun hikayesidir...

.
.
.
//


ilhanaşıcışubatikibinyirmibir