YARAB…!

Milletimizi başsız, vatanımızı sahipsiz...
İnsanımızı kudretsiz, sevenleri karşılıksız...Bırakma...

Komşumuzu aşsız, aileleri geçimsiz..
Dostlarımızı yalnız, ya’renleri yârsiz...Bırakma...

Hastaları devasız, muhtaçları kimsesiz...
El açanları yardımsız, bi-çareleri çaresiz...Bırakma...

Muhacirleri evsiz, yavrularını oyunsuz...
Kınalı kuzuları annesiz ve babasız...
Yol bekleyenleri yavrusuz...
Şehitleri sahipsiz, kahramanları cesaretsiz...Bırakma...

Dağımızı bulutsuz, ormanımızı yağmursuz...
Ovamızı susuz, derelerimizi gürültüsüz...Bırakma...

Yaylamızı rüzgârsız, otlakları kuzusuz...
Toprağımızı bitkisiz, tarlamızı verimsiz...Bırakma...

Ağaçları meyvesiz, bağımızı salkımsız...
Ekinleri başaksız, sebzemizi lezzetsiz...Bırakma...

Küçükleri saygısız,büyükleri sevgisiz...
Öğrenciyi bilgisiz, öğretmeni irfansız.. Bırakma...

Sokakları insansız,sahilleri neşesiz...
Esnafları siftahsız, işçileri ekmeksiz...
Pazarcıyı “bağırmasız”,patronları insafsız...Bırakma...

Mihrapları imamsız, ahaliyi imansız...
Minareleri ezansız, camileri insansız…Bırakma...

Açtığımız ellerimizi, bağlandığımız gönlümüzü
Düşkün halimizle istediklerimizi,
Boyun büküp dilendiklerimizi...
Ve… Unuttuğumuz her ne varsa…
Kapına geldik, SENDEN istedik, SENDEN diledik, VE SENDEN dilendik...
Yüzümüz kalmasa da, hakkımız olmasa da...
Sevdiklerin hürmetine... Ne olur yalvarışlarımızı karşılıksız bırakma Allah’ım...