Merhamet dilenmek değildir niyet
Baktığım çiçekte gülde sen vardın
Neden bilmiyorum terk ettin neden
Oysa her baktığım dalda sen vardın

Zalimsin kabul et kusur bende de
Yaptığım kusurlar kalsın dünde de
Tekrar güller açsın güzel çehrende
Baktığım yıldızda ayda sen vardın

Nedeni yok bence terki sebebin.
Akla ziyan gelir bahanelerin
Bilmiyorum nedir hayal alemin
Benim her baktığım yerde sen vardın

Bülbül oldum öttüm kuru dalında
Çiğ oldum tutundum yapraklarında
Yaş oldum süzüldüm yanaklarında
Gönlümün baş köşesinde sen vardın.

Dert ortağım oldun dertli günümde
Sevgime dal oldun şirin günümde
Mutluluk vermiştin o günlerimde
Aklımda fikrimde sade sen vardın

Çok ağladım gizli gizli yerlerde
Çok düşündün neden nasıl ne diye
İçime kor attın seneler önce
Yanan yüreğimde hala sen varsın

Günü geldi can kafese sığmadı
Unuturum dedim fakat olmadı
Tabiplerde derde merhem olmadı
Derde derman merhemimde sen vardın

Söylediğim sözler aman değildir
Sana af dilemek çabam değildir
Sade hatırlatmak yalan değildir
Ilgıt ılgıt esen yelde sen vardın.

Deli gönül uçtu gitti maziye
Behlül’e geçerli değil bahane
Şimdi bir behlülüm istediğin se
Senelere giren dünde sen vardın.

Mustafa’yım bir divane aşığım
Terk etmenle sönüp gitti ışığım
Neden hala geçmişime aşığım
Silmediğim o dünümde sen varsın