Kulakları yamalıdır duymaz
Doğuştan ama bakar
Karadır karaladıkları kirli yüreği
Gözleri demir perde
Pas tutmuş damarlar
Uyurgezer ruh hali

Dünyanın kirli çukuru dolmuştur
Otlaklarında kurtçuklar beslenir
Kanlı yağmur sularından içer
Gözler doyumsuz toprağa bakar
Kuşlarsa heyhat... Göğe

Tunçtan saç ayağında durmadan kaynar bir kazan
Cehennemin ateşini harlar durur
Tutuşur dalından körpecik meşeler
Cennet hayalleri yıkar beyinleri
Ak bulut emmiştir isi
Döker kan damlar yağmurlarından
Avutur toprak ana

Şiir ölür dizelerde ozan ölür
duyulur tan vakti okunur sala
Sevinç’ler yok olur, hüzün olur
Yaşadığı hatıralar burkulur
Nükseder damarlarından
Bir ana sancısı

Tufan dinmiş bulutlar yıkamış toprağı
Sarmış rengarenk gökkuşağı şehidimin örtüsü
Al bayrağın rengiyle yerle gök arası
Güneş ışıklarını kısmış
Açmış şemsiyesini bulut

Bir çiçeğin boyun büküşü
Solgun ölüşü gülün
Böceklerin dilinde sevda şarkısı
Çeyiz sandığında saklı göz nakışları
Ak gelinliği dürülü
Şaire ağıt olur döner
Kaleminden dökülür
Uzanır göklere avaz avaz...
Gerilir hilal.