Hastalık bir yanda, salgın bir yanda
Ol görüpte bulamadım kendimi,
Zamanını buldu zalim korana,
Dert elinden bilemedim kendimi..

Ta ezelden beri gülmedi yüzüm,
El atsa lokmanı dert dizim dizim,
Sitemim kadere, geçmiyor sözüm,
Bir gülerken göremedim kendimi..

Şu garip gönlüme bahar gelmiyor,
Dertler dizim dizim aman vermiyor,
O muhanet bir halimi sormuyor,
Yar gönlünde bulamadım kendimi..

İnsan bir birini göremez oldu,
Halini hatrını soramaz oldu,
Dostun kapısını çalamaz oldu,
Dost elinde bulamadım kendimi..

Dosta gitmemize engel korona,
Dermanı kendinde bunu bilene,
Veysel baba gelemedim kapına,
Can Hasan’ım diyemedim derdimi..

(*) 2020 yılı yazında,köyde korona salgını nedeniyle, insan insan ile yakın temasa girip sohbet bile edemiyordu.
Salgının olumsuz şartları nedeniyle, Aşık Veysel babanın kabrini ziyaret edememiş, Müzeye gidememiştim.

Hasan Erkılıç
Sivrialan köyü,