Mihnet etmem muhabbetsiz varına
Söz kesmişem gayrı nefsi anmazam
Hâl kalmadı çıkmak için yarına
Hâr bendedir hâr içinde yanmazam

Gâh koşarım cehennemin nârına
Gâh coşarım şol cennetin nûruna
Gönül ile çıktım dünya turuna
Muhannetin cilvesine kanmazam

Sabır ile kırdım felek dişini
Besmeleyle deştim bulut döşünü
Karanlığın kovaladım peşini
Aşk bendedir ışk bendedir sönmezem

Gâh dizerim selâmı Settâr ile
Gâh çözerim kelâmı esrâr ile
Gâh süzerim behrâmı dil-dâr ile
Haram aşa ekmeğimi banmazam

Yol tutarım seher vakti kuş ile
Yaz ayında günüm geçer kış ile
Cehd etmişem yere düşen kaş ile
Can içinde canâna hâl sunmazam

Gâh akarım dağa taşa sel gibi
Gâh söylerim beni bana el gibi
Gâh uçarım yeryüzünde yel gibi
Ne ariftir ne mecnûndur denmezem

Dost elinden yanağıma taş değer
Günde beş kez çıkınıma aş değer
Ümmi benim izânıma yaş değer
Hakikâtte baş üstüne konmazam

Gâh âşîklar serdârını ararım
Gâh bülbülün feryadını sararım
Gâh çilenin halkasına girerim
Makberî’yim seferimden dönmezem

____________Makberî