Şarkışla’nın kılıççı dan girince,
Agahi de hak aşkını görürüz,
Pirin huzurunda dara durunca,
Müsayipten ikrar alır veririz..

Sarıkaya Hüseyin’in otağı,
Aradı gönlüne bir dert ortağı,
Halinden bilmedi şu karlık dağı,
Göz yaşını döküşünden biliriz..

Mihmani özlemle Hüsey(i)ni arar,
Döşüne vurduğu sazından sorar,
Aşkın pazarında etmedi zarar,
Dost bakıştan, kılıç kaştan görürüz..

Hüyük dendir Al’izzetle Devrani,
Bunların ilhamı aşık Kul Sabri,
Gönül dostum idi şair Yetkini,
Bir davanın izlerini süreriz..

Almalıdan Sivr’alana girince,
Orada gönüller sanki Veysel’ce,
Duaz-imam söyler can Hıdır dede,
Hak aşkıyla cem tutmaya gireriz..

Salman Baba Mescit köyünün eri,
Türbesinde inananın gülleri,
Erken verdik hakka ozan Veysel’i,
Anısına göz yaşını dökeriz..

Emlek kale Kul Kemter’in diyarı,
’Yar gelmeden vermem ’ dedi bu canı,
Tüm aşıklar Can Hasan’ın ilhamı,
Gönül bahçesine tohum ekeriz..

Hasan Erkılıç
Sivrialan köyü,


Bu şiiri, Emlek yöremizin sınırları içersinde bulunan Şarkışla ilçesine bağlı, Kılıççı, Emlek Sarıkaya, Saraç, Emlek Hüyük, Sivrialan, Mescit ve Emlek Kale köylerinin yetiştirdiği Halk ozanı ve şairlerinin anısına yazdım. Her bir değerimizin anısına saygı ile,