36
Yorum
51
Beğeni
0,0
Puan
1687
Okunma

göğü müjganlarımla süpürüyordum
ne yıldız bırakıyordum geriye nede ay
sen en iyisi mi
birden ona kadar say
birazdan ortalık olacak nanay
bir baktım ellerim kelepçeliydi
ayaklarım prangalı
yani tutukluydum
bıyık altından gülüyordu deniz
ne var ne yok alıp götürüyordu
hayatta
yarım elma gönül almada vardı
üryan kalmada
benim tavlayı koltuğumun altına verdiler
çünkü yenilmişliklere abone oldum
istedim ki
bir sanal bellek üreteyim
ve kimse yapamasın bana kelek
olmadı be sepya gözlüm
avuçlarım hiç böyle ütopya da kalmadı
yine yaptı yapacağını felek
artık pirincin taşını ayıklıyorum
artık geceleri sayıklıyorum