BİR OTOBÜS KALKAR OTOGARDAN


Geçmişinizi bir günah gibi,
Taşırken omuzlarınızda.
Etrafınızı saran hatıralarla,
Yüreğiniz burkularak yüzleşirsiniz.
Acıtsa da anılar kavrayıp sarıverir.
Kurulur mahkeme. Hakimler avukatlar.
Sorgular, sorgulamalar. Dökülür gerçekler ve,
Doğrular.Dökülürken gözlerden yaşlar.
Yüzleşmenin acısı dokuz şiddetinde deprem
Gibi bütün vücudu sarsar.

Hayat bu ne sürprizlerle doludur.
Neler yapar neler yaptırır adama.
Başını kaldırınca karşılaşırsın birden,
Karşılaşırsın unutamadığın yerde,
Üzerindedir unutamadığın bakışlar.
Önce kısa bir şaşkınlık sonra,
Tereddütler ve karşılıklı beklentiler.
Önce kim başlayacak kimden gelecek,
O anlaşılmayan genizden çıkan sesler.
O garip seslerdir ki,
Sorulan hal hatırdır. Yıllar öncesinde,
Sorulmamıştır sorulması gerekenler.
Bir yakınlaşma mı? ve saklanan gülümsemeler.

Uğraşma Tuğrul Ahmet. Boşuna
Bu cebelleşmeler. Kuruldu mahkeme,
Hakimler avukatlar. Sorgular,
Sorgulamalar.Dökülür gerçekler ve,
Doğrular. Dökülürken gözlerden yaşlar
Yüzleşmenin acısı dokuz şiddetinde deprem
Gibi bütün vücudu sarsar.

Bugün yirmi sekiz mayıs pazar.
Saat yirmi iki kırk beş
Bir otobüs kalkar oto gardan
Ve umutlarımı parça parça ederek,
Kaybolur gider.

(Bir otobüs kalkar otogardan
içinde bir güzel var ki. Güzelden de güzel)

Tuğrul Ahmet Pekel
29-05-2006-Pazartesi-21/35