Bir sevdiğim var benim şımarıkça usludan
Tutumu, tavrıyla da akıllıdan az deli
Ay yüzü kalem kaşı noksan değil Aslı’dan
Nefesi de tenimi okşayan sabah yeli


Şımarsın ki hakkıdır yerden semaya kadar
Çünkü bir benzerini arasam da bulamam
Ömrümün son deminde bana yazmış ki kader
Günün hiçbir anında onsuz mutlu olamam


Deliliğini sevdim, olsun, böyle kalsın hep
O’na deli der isem akıllı kime denir
O’ dur gönüllerdeki sevgi, coşkuya sebep
O’ndan uzakta ömrüm vakitsizce tükenir


Öyle bir bakışı var yüreğimi coşturan
Hele de gülüşleri baharları getiren
O Leyla’ dır Mecnun’a nice çöller aştıran
Uzakta olsa bile mutluluğa yetiren


Güzellik ona mahsus kadınlık da yanında
Aşkla dokunduğunun lezzeti bal oluyor
Yaren, komşu, dostunun yoksunluk zamanında
Derde düşen kullara uzanan el oluyor


Sohbeti, muhabbeti canıma can katmakta
Zeka desen fazlası kimsede rastlamadım
Güneş gözünde doğup saçlarında batmakta
Bir hüznüm var her daim yanında kalamadım


Aydınlatır ruhumu en kötümser anımda
O’ nunla mutsuz olmak akılsızın işidir
O’ nun hatırasını saklıyorum canımda
Tomurcuk gül misali güzellerin başıdır