Esme rüzgar esme !
Artık gönlüm hoş değil
Okşama saçlarımı
Sanki avutur gibi
Dokunma süzülen yaşlarıma
Yanağımda kurusun
Merhem olma yarama
Zaten kabuk bağlamayan
Deşilir toprak gibi


Esme rüzgar ılık ılık
Kalbim buz keserken solumda
Sevindirme şu gönlümü
Bırak kederiyle kalsın
Pişmanlığa boğulurken
Derin sulara dalsın
Şifa olur mu sandın ?
kalbin böyle sızlarken


Acıma sakın halimi görüp
Avutma esen yellerinle melodi çalıp durma
Fısıldama kulağıma aşkın sözünü
Kuru dal arasında yaprak gibiyken
Dökülüp ayaklar altında ezilileyim


Canım acısın bırakta
Bu yalancı dünyadan ümidimi keseyim
Söyle bana Ne gördüm ki hevesleneyim
Esme rüzgar esme !
Artık gönlüm hoş değil


Hep keder ve hüzünle
Yaşadım yıllar boyu
Bir gün yüzüm gülmedi
Ağlayan bu gözlerle
Sitemim sana değil
Üstüne alınma hiç
Esme ey ılık rüzgar
Ömrümün son demine

Nesrin Önem
20. 01 2021
Tekirdağ