Evde kaldın dediler, görgüsüze tav oldum
Kader kötü sürprizi bana sundu sonunda
Yirmi, kırk, elli değil, altmışın da av oldum
Başıma Kart Zampara Hayri kondu sonunda

Kapılar kırılınca damdan aşağı indim
Elinde bir demet gül hayâl atına bindim
Elim, dilim dolaştı on beşlik kıza döndüm
Alnımda aşk teriyle tenim yundu sonunda

Anam dedi unutma kahve ikram etmeyi
Sakın ihmal eyleme bir tutam tuz katmayı
Altmış beş sene olmuş kadın eli tutmayı
Beklediğim prensim dağdan indi sonunda

Anasını görünce sorup soruşturmadım
Sohbeti alttan aldım sidik yarıştırmadım
Benim meselem dedim eli karıştırmadım
Kurduğumuz masada etim yendi sonunda

Söz kestik, nişan yaptık, sıra geldi nikâha
Düğüne üç ay dedik dedi ki bu sabaha
Anam beni çok kötü dürtükledi bir daha
Derin, derin yutkundum öfkem dindi sonunda

Nikâha imza attık eli elime değdi
Bizim deli düğünde gömleğini ters giydi
Akşamdan kalma imiş saatler sonra aydı
Eyvah dedim nafile kanım dondu sonunda

Bir girdaba düşmüştüm geçti cicim ayları
İki,de evlat verdim aynı baba huyları
Başım önüme düştü unuttum hay hayları
Görenler mutluluktan uçan sandı sonunda

İşi gücü boşladı bizim köyün delisi
Saç sakal da bıraktı pejmürdenin birisi
Herkes selamı kesti meçhul oldu gerisi
Yıkık barakalara girdi sindi sonunda

Dili pabuç gibidir atarken üşenmiyor
Bu gün bulur, bu gün yer, yarını düşünmüyor
Kene gibi yapıştı öldürsen boşanmıyor
Omuzuma çok ağır vebal bindi sonunda

Dertlerini bölüştüm sildim ayrı gayrıyı
Gözlerimi kapattım görmem doğru eğriyi
Kader başıma sardı evde kalmış Hayri’yi
Felek yine kanıma parmak bandı sonunda

Zindanlara kapandım, karanlık tan yeriyim
Doğuştan bahtım kara talihsizin biriyim
Olgunluğa rest çektim başıboş serseriyim
Hayâllerim maziyi her dem andı sonunda

Bela sardım başıma, yakamı tuttu salmaz
Kötülere alıştım, iyisi asla bulmaz
Boşa koysam dolmuyor, doluya koysam almaz
Şu kafa el sözüne, kötü kandı sonunda

Dirhem, dirhem eririm, ömrüm açık çek oldu
Han, hamam, saray, uşak gözlerimde yok oldu
Gece sabaha kadar ağladığım çok oldu
Verdiğim anlık karar hüzne döndü sonunda

Halimi bildirmedim ketum oldum sırlandım
Neslinin son türüymüş dışlanıp da horlandım
Yüküm ağır verildi kaldırırken zorlandım
Taşıdığım iskelet kuru candı sonunda

Çaresizlik kapıda yaş kemali bulunca
Elin böğründe kalır ömürden gün yolunca
Eyvallahlar çoğalır insan yalnız kalınca
Altı duyu organım dipten yandı sonunda

Sigortalar atınca umudumu yitirdim
Bu güne kör talihi ite kaka getirdim
Bir evlilik uğruna Güleser i bitirdim
Gönül harabe oldu ocak söndü sonunda

Güleser YORULMAZ