ÖZGÜRLÜK ATEŞİ
Yusuf Yılmaz
Bir kış günü
Her taraf bembeyazdı
Kar
Minnacık bir kuşu ha örttü ha örtmek üzereydi
Tuttum kanatlarından koynuma soktum onu.
Isınmıştı.
Denize doğru baktı
Uçmak istedi
Bırakmadım
Bilmiyordu denizin ne kadar soğuk olduğunu
Denizin maviliği uzaktan güzel görünüyordu
Dağlara baktı
"Ah dediğini hissetim!"
-Sordum ona içimden :
Neden herkes dağlara bakınca gamlanır?
Neden
Özgürlük ateşi şiddetlenir
Allı, yeşilli, benekli kelebeler uçuşur gözünde
Çünkü
Oralarda insanoğluna pek az rastlarsın
- Minnacık bir kuşum bırak beni uçayım!
Ben o gördüğün dağın bağrından çıktım
Sırlı sözlerim vardır dallarında
Karıncalarla sevdalık etmişimdir kayalıklarda
Güzel ezgilerle kanat çırpışlarım
Gelir gözümün önüne
Buralarda kafese girerim diye korkarım
Özgürlüğüme kavuşmak istiyorum
--Anlaşıldı minik kuş.
Sana dar geldi bu göğüs
Ne desem seni ikna edemem
Yürek senin, can senin
Hadi uç git
Güle güle
Yolun açık olsun
Tanrı seni korusun.