Türk tarihi hem zafer hem acıyla doludur
Doksan bin askerimiz dondu Sarıkamış’ta.
Hücum emri verildi uyan emir kuludur
Donan sayı değildi ‘can’dı Sarıkamış’ta.

Dondurucu soğukta can yaktı tipi boran
Arka planda Alman planını yok soran
Neden, niçin, nasıldı? olmadı kafa yoran
Paşa, asılsız söze kandı Sarıkamış’ta.

Kışlada askerleri tifüs salgını sardı
Yazlık kıyafetlerle üşüyen asker vardı
Tedbirler alınsaydı asker dağı aşardı
Doksan bin asker için ‘son’du Sarıkamış’ta.

Direnen yürümüştü hasta olanlar öldü
Askerler dinlenmeden gündüz gece yürüdü
Zemheri soğuğunda tipiyle sis bürüdü
Rus değil bizi soğuk, yendi Sarıkamış’ta.

Savaş haberlerini vermek yasaklanmıştı
Emreden karargâhta, asker orda donmuştu
Hâtıradan öğrenen nice yürek yanmıştı
Ateş düştü evlere yandı Sarıkamış’ta.

Bir savaş bitiyorsa başka yerde başlardı
Yemen’in çölleriyse yiğitleri haşlardı
Askerlik yedi yılken sâdık arkadaşlardı
Çok azı eve geri döndü Sarıkamış’ta.

Savaşmak sanki kader Türk’e alın yazısı
Gören düşman titrerdi çok güçlüdür pazısı
Oğlu asker olanın dinmez yürek sızısı
‘Dondu ama dönmedi’ dendi Sarıkamış’ta.

Türkler olmasa tarih acaba olur muydu?
Türk olmayınca savaş, hiç konuşulur muydu?
Savaş satrancında taş, yerini bulur muydu?
Behlül, bu ecdat bize ‘şan’dı Sarıkamış’ta.

06 .02.2021