Bir ve tek, eşsiz ve benzersiz.. olan, her şeyin YARATICI’sı ALLAH; (C.C.) yarattığı cümle maklûkatı sevgisinden yarattı ve bu sevgisinden yarattığı kulları ile kendi arasında, bir bağlantı vesilesi ve kendisine ulaşılması için de; kulların enerji bedenlerinin içinde, fizik bedenlerindeki kalp ile çakışan yerinde, GÖNÜL denen bir pencere yarattı. Bir de, bu gönül ile kendisi arasında bağlantı kuran bir; “SEVGİ KÖPRÜSÜ” yaratarak.. “kulları, ‘ZAT’ının sevgi okyanusundan!” ihtiyaçları olan her şeyi temin etmelerini ve isteyenlerin kendisine ulaşmalarını sağladı.
Yine, bu sevgi köprüsü ile kul’ları; birbirlerine de, bu kanalla bağlanarak.. kendi aralarındaki iletişimlerini sağlayıp, cinslerine göre farklı olan; “birbirlerinden olan ihtiyaçlarını giderme, dil ve kültürlerini.. birbirlerine tanıtma, yolunu ve yöntemini keşfetti...
Sonuçta ise; “SEVENLER ARASINDA, ÇOK YÖNLÜ BİRLİK VE BERABERLİK OLUŞTU..” böylece, “yaratılışın; hem gayesi, hem hikmeti ve hem de meyvesi!” gerçekleşti...
Bu sevgi kanununa uyanlar, sevgi okyanusunun lütûflarından ve ihsan’lardan.. uydukları nisbette ve ihtiyaç duydukları her konuda, kana kana içtiler ve sonunda, çok kârlı çıktılar ve de hesapsız mükâfatlandılar.. karşı çıkanlar ise; karşı çıktıkları nispette, O ÖLÇÜDE lütûflardan ve ihsanlardan mahrûm kalarak, her iki dünyada da; kendi kendilerini, aptalca ve çok feci bir şekilde cezalandırdılar...

M U H A B B E T M E R D İ V E N İ

ŞİİR NO: 05 01-04-2010

Her; kişi, aşiret ve millet.. kendi coğrafyasını, “ŞEN’LENDİRİR...”
Maziden, son güne kadar.. gelen, ‘sözle ve fikirle!’ “DİL’LENDİRİR...”
Fertler; el-ele, sevgi ile bir, mechûle doğru.. yelken açarlar...
Herkes; ilmi, dini, bilgisi, görgüsü.. bir sözle, “BİLGİ’LENDİRİR...”

‘Edebinden susanı ve gönülden coşanı..’ RABB, “ NEŞ’ELENDİRİR;”
Ruhuna vahy’eder.. ‘ilâhi sırlar’la!’ kul’unu, “ESİN’LENDİRİR,”
Kul’u, bu ‘ilâhi vahyi’ çözdükçe; ‘uhrevi sözler’le “SES’LENDİRİR,
‘Kurtuluş müjdesiyle!’ kendisini dinleyenleri.. “SEVİNDİRİR...”

Halife olanlar, yanılmaz; hem, Rabb’ini; hem de, “NEFSİNİ BİLİR,”
Günahlardan; fellik-fellik kaçar da, mübahlardan bile “İRKİLİR;”
Çünkü, bilir ki; eline verilecek, bir büyük “DEFTER-İ KEBİR,”
“Hesap günü!” dil susar da, günahı; “bir-bir azalara SÖYLETİR...”
28-03-010 SAAT:04:30 Konak-İZMİR.