İÇ GÜZELLİĞİ

Yolum düşse bir gün gönül diliyle;
Başı karlı dağda pınar başına.
Dolunay inmiştir nurlu haliyle
Yakışmış edası hilal kaşına.

Tebessüm gözdedir, hem de özdedir,
Dili baldır, kaynak tatlı sözdedir,
Sanma ki zerafet yalnız yüzdedir
İçi güzel ise vurur dışına.

“Manevi zenginlik” huzur kaynağı,
Bu duyguyla aşar en yüksek dağı,
Ziyneti imandır süsler her çağı
Akseder yaşantı bütün işine.

Dudağı hoş şeker balı aratmaz,
Ele meydan verip saçın taratmaz,
Vefalıdır dostu yabana atmaz
Sadıktır Hakk için yalnız eşine.

Ak topuklar nazlı basar toprağa,
Gerdan kırar, gamze konmuş yanağa,
İpek saçlar bayrak olmuş bir çağa
Darbe vurur yürür iken döşüne.

Sözleri dökülür sanki pınardan,
Bal toplamıştır tam yedi diyardan,
Ayrılmaz bu gönlüm böyle bir yardan
Gülünce döşenir inci dişine.

Gözleri ışıktır benzer güneşe,
Zemheride sitem eder ateşe,
Mevlam sabır versin ona yanmışa
Hayranım yazına, hem de kışına.

Onu sevmek doğru yola götürür,
Hakk sırrını bulmak - hazzı getirir,
Kıraç yerde sevda, güller bitirir
Yeter ki yol olsun gönül kuşuna.

Merhamet vicdandan doğan fazilet,
Elbette insana yakışan servet,
İmanlı bir hayat en büyük devlet
Lezzet katar helal pişmiş aşına.

Hakk eseri diye insanı sayar,
Manevi sohbetle beslenir, doyar,
Ömrün her anına Kur’an’ı koyar
İşiyle fikriyle uyar yaşına.

Yaradan aşkıyla sevmesi sanat,
Bağlıdır maşuka, eder itaat,
Mutluluk vermeye açar bin kanat
Ressam Halil, ister, girsin düşüne.

Halil GÜLEL
Uçakta / 05.10.1994
(Muhabbet Bağının Gülleri)