Neyini anlatem bu Almanın ben
Yüzlerine garip garip bakıyom Anam
Gitmeyiver demiştin bana hani sen
Hasretliğin çok zor çekiyom Anam

Çok özledim sizleri tatlı dilini
Sabahleyin çok erken kalkıyom Anam
Ah bi görüvesen nazlı oğlunun halini
Müntenimi kendim yıkeyom Anam

Sıra sıra faprikalar kurmuşlar
Okula başladım okuyom Anam
Dağları taşları orman yapmışlar
Sobamda odun yakıyom Anam

Elim ayağımla anlaşıyom çok gülüyola
Ja ,nein, egal, çekiyom Anam
İsa gelcek diye çam süsleyola
Odamın ortasına bende dikiyom Anam

Oğlun sporcu oldu top’da oynuyor
Bazen bende gol atıyom Anam
Ayağımı çeliyorlar canım yanıyor
Önüme geleni yıkıyom Anam

Tarhana pişirdim kaşık dönmüyor
Senin çorba gibi olmuyor Anam
Kaynayınca tencereye sığmıyor
Yarısını lavobaya döküyom Anam

Mehmet Dağal Buderusun haimi
Boynuma kravat’da takıyom Anam
Gocaman oluyor Almanların tayını
Yufka ekmeğine benzemiyo bakıyom Anam.

17-Nisan-1970-Wetzlar-Almanya
Sevgili Üstadlarım Sizlerle Yarım Asırlık Bir Şiirimi ANAMA Mektup
Diye yazdığım Mektubumu Paylaşmak istedim siz değerli
Üstadlarımla ANACIĞIM BABACIĞIM RUHUNUZ ŞAD OLSUN.