ANKA KUŞU HİKAYESİ
Küllerinden yeniden doğdun, canlandın
Yedi dipsiz vadiyi aştın, evrenin sırrına ulaştın
Mükemmelliğe giden yolda yedi engelle karşılaştın
Bilgeliği arayanların erişilemeyen vuslatısın

İrade Vadisi’nde cennetin sihrine kapıldılar
Çalışmadan, yorulmadan makam sahibi oldular
Zevke sefaya daldılar, sınırları zorladılar
Öyle çok şey istediler ki hep öyle olacak sandılar

İrade Vadisi’ni geçebilenler, aşk vadisine vardılar
Bütün kuşların geleceği hissine kapıldılar
Gördükleri her nesneyi sülün kuşu sandılar
Bakan gözler görmedi, sürüklendiler kayboldular

Cehalet Vadisi’nde hep güldüler, amaçlarını unuttular
Nereye gittiklerinin önemi yoktu, sorgulayamadılar
Önemsemedikçe düşünmemeye başladılar
Düşünmedikçe unuttular, unuttukça amaçsızca gülüştüler

İnançsızlık Vadisi’nde her şeyin anlamını kaybettiler
Anka’ya ulaşmanın bir işe yaramayacağı inancına kapıldılar
Bu kadar yolu boşuna gelindiğini bilinçsizce haykırdılar
Birçoğu öleceğini sanıp geri dönmek gafletine kapıldılar

Yalnızlık vadisine ulaşanlar korkuya kapıldılar
Bencillik yapıp tek başına avlandılar, av oldular
Başkaları yokmuş gibi kanatlarını çarptılar
Milyonlarca kuşun umudu için uçtuklarını unuttular

Dedikodu Vadisi’nde fitneli fısıltılarını duyar
En arkadaki, Simurg’un tüylerinin yandığını söyler
En öndeki, yanan tüylerin yeniden çıkmadığını söyler
Söylentilere inananlar, amaçlarını unutur geri döner

Ben Vadisi’ne girenler değişik hisle uçar
Biri eleştirendir, biri bilgedir, diğeri lider olmak ister
Öne geçmek isterken birbirlerini ezerler
Kaf Dağı’na ulaşanlardan geriye sadece otuzu kalır.

Duran ERDEM
Kafdağı Eteği, 01.01.2021