Yaylaydı Hoşgadem yayladığımız
Aylarca davarlarla kaldığımız
Koyundan keçiden süt sağdığımız
Yaylada bozulmazdı sağlığımız

Yaylam sana davul zurnayla göçtük
Taştan duvar ördük üste dal örttük
Çile çektiğimiz ne günler gördük
Yaylam senin o çileni özledim

Karyola divan yok koltuk arama
Evde yatmasan da sakın ağlama
Kafana takarak kara bağlama
Yaylam senin kekik kokun özledim

Rakım iki bin yüz bulut üstünde
Mübarek zat yatar yüksek tepende
Mezarın başında taş görmesen de
Gönülden edilen duan özledim

Çamların altında binlerce koyun
Öğlen sıcağında yatar upuzun
Davar sürüsünden eksilmez tozun
Çan kelek meleme sesin özledim

Yaylam ıssız kalmış artık göçülmüyor
Kössü yuva yapmış diken biçilmiyor
Suların çekilmiş bir tas içilmiyor
Pınarından akan suyun özledim

Akgül’üm diyor ki ıssız yaylalar
Semaya ulaşır dumanlı dağlar
Tırmanıp durursun tozludur yollar
Yaylam senin uzun yolun özledim