Değerli şairim;

Baba olmak kadar zor ve bir o kadar da mutlu eden başka bir rol var mıdır acaba?

Babanın aile içindeki tavrı, fonksiyonu, çocuğuyla kurduğu yakın, açık ve güvenli ilişki, çocuğun baba ile özdeşleşmesini kolaylaştırmaktadır...

Baba ailede; eşitlik, adalet ve özgürlük düşüncesinin ve pratiğinin gelişmesine, aile bireylerinin üretken çalışkan ve kendine güvenen, sorumluluk sahibi bilinçli vatandaşlar olarak yetişmesine, topluma ve olaylara duyarlı, katılımcı, dayanışmacı, paylaşmacı bireyler olarak yetişmesine vesile olan kişidir...

Yeni nesillere kültürel kimliği, dinî ve ahlâkî değerleri baba vesilesi ile kazandırılmaktadır.

Tarihsel ve toplumsal bilinç aktarılmakta; sevgi, saygı ve hoşgörü esasına dayanan tutum ve değerler yerleştirilmektedir...

Bir ailede babanın yokluğu önemli bir taşın eksikliğidir. Babanın varlığı, aile bireylerine güven verir.

Hareketlerinde ve kararlarında tutarlı iyi bir baba modeli;
çocuğun okul başarısında,
zekâ gelişiminde,
disiplin anlayışının yerleşmesinde,
özgüven oluşumunda,
sosyalleşmesinde,
insanlarla iletişiminde,
liderlik yapısının gelişiminde,
arkadaş ilişkilerinde uyumlu olmasında,
toplumu, ailesini ve milleti ilgilendiren konulara duyarlı olmasında, gelenek ve göreneklerine sahip çıkmasında olumlu özellikleri kazanmasını sağlar...

Babanın yokluğunda, maddi yetersizlikten ziyade daha çok manevi kayıplar yaşanır...


Kapıda yolu gözlenen, eşinin ve çocuklarının sıkıntılarını paylaşan, aile bireylerinin sorularına rahatça cevap veren, onlara desteğini-yardımını esirgemeyen, kurallarında tutarlı olan, ilgi ve sevgisini esirgemeyen bir baba ne kadar güzel bir modeldir...

Şiirinizi hece..duygı ve anlam bakımından mükemmel olduğu kadar, çok önemli bir işlevi de yerine getirmiş...

Baba olmak bir sanattır inanın...

Yürekten tebrik ediyorum efendim...

sağlıklı güzel günler dilerim...