Soldurdular yüzümü.
Hangi dalı tuttuysam yapraklarında
gözyaşlarımı bıraktım.
Küstürdüler, kırdılar kalbimi.
Dalından hayattan kopardılar..
Acımadılar bana...
Sorgusuz, sualsiz öl der gibi..
Çıkmadı sesim, duyulmadı feryadım,
kaderime bırakıldım.
soldurdular yüzümü,
hayat zindan adeta.
çaresiz bir insanım.
yalnızlığın rengi solmuş,
sensizlik de dün gibi.
mutsuzum umutsuzum,
Anam dokuz parça olmuş beni doğururken.
Onun gibi paramparçayım
Onun gibi, bir türlü bütünlenemiyorum.
Bir bardak suyu dokuz yudumda içiyorum.
Öfkelenince, dokuza kadar sayıyorum
Çıkmadı sesim, duyulmadı feryadım,
Kaderime bırakıldım
Gözlerimden dökülen her damla..
Gün gelecek azap olacak..
=============
Kalbimizdeki yara’nın derinliği.
Gözlerimizdeki tebessüm de gizli.
Anlatılması güçtü.
Anlaşılması imkansız değil di.
Canımızı acıtan
Can dediklerimiz değil mi.?
Vakitsiz sevmelerin sonu
hep hüsranla bitmedi mi.?
Acıtanı Acıyan yanımızı
konuşmanın kime faydası var ki.
Sevmek buysa üstü kalsın.
Ben razıyım toprağa..
Yüreğimle sayıp sevmek tek suçum.
Küllerimden doğdum ..
Şimdi insanları sevmeye korkuyorum.
Kalbimizdeki yara’nın derinliği.
Gözlerimizdeki tebessüm de gizli.
Yüzüstü düşen bir beden.
Kalbine aldığı darbe’nin
acısını kim bilir..
Kendi karanlığında kendini
boğmaya mahkum
Soldurdular yüzümü