Her olur olmazı alma köşküne.
Bahar bitti. İçin, kış deli gönül.
Pişman olup sonra, dönme şaşkına.
Sendeleyip durur baş deli gönül.

Tutma akan suyu, kendince aksın.
Varıp gitme daha, koca duraksın.
Hem bu işte, usta değil çıraksın.
Sevdalanmak sanat - iş, deli gönül.

Yanaşma güzele, seni çevirir.
Ateş edip vurur, yakar kavurur.
Tutuşunca, yele verir savurur.
Yürüme yan yana, koş deli gönül.

Bağlanma kimseye, gel etme heves.
Aldanma rengine, kara bir kafes.
Sana, haydi durma gel diyen bu ses.
Gerçek değil, süslü, düş deli gönül.

Biri bir laf dese için üzülür.
Yürek kavruldukça dilin çözülür.
Etlerin çekilir, derin yüzülür.
Sesine ses verir, döş deli gönül.

Baksana, eşini bulamıyorsun.
Tek başına akıp, dolamıyorsun.
Her gün ağlıyorsun, gülemiyorsun.
Birisi’ yle eğlen, coş deli gönül.



zekeriya duman


Dostlardan....

Hece şiirinde çırak değilim
Manayı kaleme almam ne mümkün
Zekeriya üstat, dahi değilim
Koca gönlünden pay almak ne mümkün.......Halil



Çıkacaktır tuzakları önüne
Bakma sen hiç imanına dinine
Yürüyerek emin adım yönüne
Engelleri bir bir aş deli gönül...... resulcivcik


KİMİ yazgı diyor kimisi kader
İyinin bahtını kötüye diker
Gariptir mecburen hep boyun büker
Aydınlanmaz daim loş deli gönül.....Keklik pınarı