ECEL ŞERBETİ

Bu ihtiyar vücuduma ecel şerbeti
Sunuluyor artık dur diyemezsin
Kesiliyor yalan dünyada kısmetin
Üsteleyerek tekrar ver diyemezsin

Hazan oldu bağında yeşil yaprağın
Meyve sebze vermez gayri toprağın
Selamı keserler senden bütün dostların
Sulasan da gayri vücudu yeşertemezsin

Dizin başın ağrıyor uykuda görmezsin
Bir grip hastalığına bile yenik düşersin
Bütün önemli randevularını ertelersin
Takatın kesildi dünya işine yetişemezsin

Zihnindeki tarihi bilgiyi hatırlayamazsın
Yaşadığın anıları dürüstçe anlatamazsın
Dertlerini bile hekimlere yansıtamazsın
Her aksamına girmiş dertleri sen yenemezsin

Artık saç ve sakalların birbirine karışır
Ecelin elinde şerbet sana gel diye çağırır
İmanlı ise ceset teneşire tabuta pek yakışır
Heyhat sen bu gerçekleri hiç fark etmezsin

Ozan İsmail sensin bu sözlere muhatap
Bizi katına çağıracak yaratıcımız mutlak
Dünya yaşamımızdan sorulacak hesap
O hesap Zor’mu? Kolay’mı olur onu bilemezsin

İsmail Detseli yetmiş yaş anıları 1 – Ekim 2015 Konya