Yenilgi dediğin nedir ki.
Ayağa tekrar kalkmak için sadecene küçük bir fırsat.

Defalarca yenildim.
Defalarca da kendime "Hadi kızım hadi bakalım toparlan yeniden başlıyoruz" deyip işe koyuldum.
Kimselere açamadığım dertlerimi Dermana açtım, yasımı tuttum,gözyaşlarımı sildim.
Sığındım
Bol bol dua ettim...!

Yine yeniden hiç usanmadan yıkıntıların arasında Yaratanın verdiği manevi bir güç ile daha iyi bir ben inşa etmeye başladım.

Sonra nemi oldu?
Yaratan’dan başka kimselere boyun eğmemeyi,
Teslimiyet duygusunu
düşmelerimdeki oğretilerden öğrendim.
Hem boşuna insan düşmemeliydi.

Kayıplar benim "almam" gereken pahalı "hayat dersleriydi."

Düşmezsem,
nasıl kıymetini bilirdim ki ayakta "dimdik" durduğum günlerin.
Sonra hep şükrettim
çünkü; ne yaşıyorsam hep benim iyiliğim içindi.

Seviyordu beni yaratan hadi kulum ders bitmedi gönderiyorum sana yeni bir ders al oku diyordu her seferinde.
Okudukça o dersleri " ben " oldum.
Okudukça hayran oldum kusursuz olanın zatına, rahmetine,
bize olan merhametine.

"O Rahman ve Rahim" olandı.
Bende hayır bulan, şükreden bir kalp nasip eden Rabbim’e sonsuz teşekkürler..
Elhamdülillah 🙏

Nevin Aktekin Gülfırat