Özlemin sızısı düşünce öze
Yaşlar dolar hemen o anda göze
Hak etmedik reva görüldü bize
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Belasını bulsun yarabbim azan
Kaderin üstüne kaderi yazan
Vicdansıza muhtaç eden bir düzen
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Bazı şeyler ile anıldı adım
Ondandır agzımda kalmadı tadım
Feryat ettim duyulmadı feryadım
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Garibi ezdirip zengin kayıran
Adalette insanları ayıran
Yoksulu aç koyup toku doyuran
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Fırıldak olanlar korunuyorsa
Hele de babacan görünüyorsa
Dürüst olanlar hep, sürünüyorsa
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Yürekler yakıpta harlanıyorsa
Durum arz etmeye zorlanıyorsa
Mazlum öz Vatanda, horlanıyorsa
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Bazıları bizi hep gördü hakir
Garibe yer demir, gök olur bakır
Ezilen üzülünen her zaman fakir
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Anlamadım dostlar bu nasıl işti
Dost dostuna küstü düşman barıştı
Tek tek gün sayar dım, aylar karıştı
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın

Kul Hızır’ım kurallara uydum ben
Değişmedim önceden de buydum ben
Eleme kedere, çoktan doydum ben
Bunlar kader ise kader utansın
Değilse o zaman, sebep utansın
Değilse o zaman, sebep utansın
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)