Hayatımı yazsam roman olurdu
yazmasam telef olurdu
onun için yazıyorum
bende her insan gibi doğarken ağlamışım
gülmeyi geç de olsa öğrendik sayılır
fırtınalı günlerimiz dokuz on yaşlarında başladı
dallık gölünde inekleri otlatmakla hayata atıldım
derken pamuk da topladım bir kaç yıl on dört yaşlarında ANTALYA.YA gelmek nasip oldu
askerlik yıllarına kadar tezğahtarlık yaptım derken asker odum
Sivas Erzurum Bayburt Trabzon derken yirmi ayımızı tamamlayıp tezkeremi almak nasip oldu
hasretliği olmasa doğa hayranı olan gönlümü oralardan ayırmazdım ama iki çocuğum vardı ana baba kardeş mutlaka dönmeliydim tabi ki
sonrasın da küçük bir manifatura mağazası açtım yüzlerce müşterim
dostlarım oldu işlerim çok iyi oldu
doksan beş yılların da on beş dönümlük narinciye bahçesi yaptım
onları kendim suladım büyüttüm budadım
meyveleri oldu satıyorum bir şeyler kazanıyorum şükürler olsun YARADANIMA gençlik yıllarım da çok ava gittim yürümeyi çok seviyorum
sağlığım iyi ama bazen başım dönüyor takma kafana diyorlar
zaten kafam dönüyor ona da alıştım
elli yıldır esnaflığım boyunca yaşadığım gördüğüm binlerce olaylara şahit oldum ki
söylemeye kıyamadığım anlatmaya doyamadığım anılarım var
en küçük şeylerden mutlu olan yüreğim büyük açılara da göğüs germeyi başarmıştır
Güzel ANTALYA’MA ait üç tane şiir azıp edebiyat dev terinde paylaşmışımdır
ayrıca üç yüz’ün üzerinde şiirim mevcuttur saygılar sunuyorum tüm dostlarıma
Mahmut Ali BULUÇ 07 01 2021